Ο Κήπος του Γιάλομ (Yalom’s Cure, 2014) **

Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Σαμπίνε Γκίζιγκερ

Πρωταγωνιστούν: Ίρβιν Γιάλομ, Μέριλιν Γιάλομ

77’

Βιογραφικό ντοκιμαντέρ για τον μεγαλύτερο εν ζωή, αλλά και συντριπτικά δημοφιλέστερο συγγραφικά, υπαρξιστή ψυχοθεραπευτή (σταρ του ψυχολογικού κοουτσαρίσματος για τους είρωνες), Ίρβιν Γιάλομ, από μια θαυμάστριά του που επιχειρεί να σκιαγραφήσει ένα σφαιρικό πορτρέτο για το έργο του και εκείνον τον ίδιο.

Με χρήση ποικίλων αποφθεγμάτων -κυρίως από το «Δήμιο του Έρωτα» και το «Όταν Έκλαψε ο Νίτσε»-, προσωπικές -ελαφρώς εξομολογητικές- σκέψεις του ιδίου για την επιστήμη του και τους θεραπευόμενους ή θεραπευθέντες του, και αμιγώς ζεν περιπλανήσεις με την κάμερα να ακολουθεί τον προσωπογραφούμενο σε βράχια που μαστιγώνονται από το κύμα και σε προαστιακές ποδηλασίες, με Σοπέν και Γκριγκ να ντύνουν το φόντο, αναπτύσσονται τα βασικά σημεία της κοσμοθεωρίας ενός σύγχρονου στοχαστή, που παρέχονται για μεταλαμπάδευση, συνυφασμένα με ορισμένες κυρίαρχες στιγμές της ζωής του.

Κι ενώ το ντοκιμαντέρ υπαινίσσεται με τόλμη, αλλά πάντα διακριτικά, το συχνό αδιέξοδο κάποιου που έρχεται να θεραπεύσει ψυχές επειδή κουβαλά τα δικά του ελλείμματα (“Can’t Help Myself” που λέει και η μπαλάντα των τίτλων), η μερική κύλισή του στη σκανδαλοθηρία και το πιπεράτο ξενίζει όταν στο μεγαλύτερο κομμάτι του οικειοποιείται έναν δύσκαμπτο -ίσως σοβαροφανή- χαρακτήρα.