Ο Θρύλος Του Μάικλ Κόλχαας (2013) **1/2

Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Αρνώ Ντε Παγιέ

Πρωταγωνιστούν: Μαντς Μίκελσεν, Μπρούνο Γκανζ, Ντενίς Λαβάντ

122 λεπτά, 2.35:1

Από νωρίς καθίσταται σαφές στην ταινία πως την απονομή δικαιοσύνης δεν θα την βρεις στο δικαστήριο. Αν είσαι αμιγώς άνθρωπος των πράξεων θα διεκδικήσεις ενστικτωδώς εσύ το δίκιο σου. Αν πάλι μέσα σου κυριαρχεί το θρησκευτικό πνεύμα, θα κάνεις υπομονή και θα αφήσεις τον Κύριο σου να αποφασίσει για το δίκαιο και το άδικο. Ο Μάικλ Κόλχαας θα βρεθεί, σε στιγμές, ταλαντευόμενος των δύο πόλων.

Ο Μαντς Μίκελσεν ξαναφορά ρούχα εποχής, ύστερα από τον υποψήφιο για Όσκαρ «Έρωτα της Βασίλισσας», για να ενσαρκώσει έναν ανεξάρτητο έμπορο του 16^ου αιώνα, που φέρνει σε αμάλγαμα Γουίλιαμ Γουάλας του “Braveheart” και Ρομπέν των Δασών. Εξ αφορμής μιας κατάφωρης αδικίας προς το πρόσωπό του και ασέβειας απέναντι στα άλογα (που συνήθως συμβολίζουν το ηθικό και το περήφανο, αλλά και τη γενετήσια ορμή κατά τον Πλάτωνα), ο ήρωας θα συγκεντρώσει μερικούς αγρότες των οποίων θα προσπαθήσει να εμφυσήσει την ταξική συνείδηση έναντι της καταπιεστικής κάστας των ευγενών.

Με -στρογγυλεμένη οπτικά- νατουραλιστική γλώσσα, δραματική αποστασιοποιημένη, άκρως βραδυφλεγείς τόνους και δεσπόζουσα φυσική σκηνογραφία που φέρνει στο νου την «Πηγή των Παρθένων» του Μπέργκμαν και κυρίως το «Ραν» του Κουροσάβα, ο Γάλλος σκηνοθέτης θα αφηγηθεί κάπως ανοικονόμητα (και με εμφανή δραματουργικά προβλήματα) αυτή την λιτή ιστορία εκδίκησης, εξοπλίζοντας την «ευρωπαϊκά» (δηλ. κυρίως μέσω του λόγου) με μια μεταφυσικά στοχαστική ματιά τόσο από την πλευρά του κυβερνήτη (Μπρούνο Γκανζ) όσο και του πάστορα (Ντενίς Λαβάντ).