27/3/14

Τα Muppets Καταζητούνται (2014) ***

Από τον Ηλία Δημόπουλο


Σκηνοθεσία: Τζέϊμς Μπόμπιν
Πρωταγωνιστούν: Κέρμιτ, Μις Πίγκι, Φόζι, Γουόρεν, Γκόνζο, Άνιμαλ, Σκούτερ, Ρίκι Ζερβέ, Τάϊ Μπερέλ, Τίνα Φέϊ.
112’, 1.85:1


Για μια γενιά τηλεθεατών τα Muppets (1976-1981) ήταν μια ευλογημένη τηλεοπτική στιγμή που συνέβαλε στο (μη) μεγάλωμά της. Έκτοτε φτιάχτηκαν και επτά κινηματογραφικές ταινίες, τούτη είναι η όγδοη, η πρώτη μάλιστα μεσούσης της τηλεοπτικής προβολής, το 1979. Όλες τους, πλην της πρώτης, δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες εμπορικά, το Muppets from Space (1999) ήταν μεγάλη αποτυχία κι όλα έδειχναν πως οι μαριονέτες που ένα σημαντικό κομμάτι πληθυσμού άνω των 35 λάτρεψε, θα έπαυαν να κινούνται. Έπρεπε να περάσουν 12 χρόνια για να πιστέψει κάποιος στο reboot των Muppets. Πίστεψε η Ντίσνεϊ. Τα Muppets του 2011 μάζεψαν 165 εκατομμύρια δολάρια σ’ όλο τον κόσμο κι έβαλαν και την ιδέα ενός σίκουελ.


Είναι εντυπωσιακό πως μια δεξιοτεχνική παραγωγή μπορεί να εμβολιάσει τόσο μεταμοντερνισμό σ’ ένα καρφωτά παιδικό θέαμα, χωρίς να επηρεάσει στο ελάχιστο την πλάκα του. Τα καταζητούμενα muppets είναι σε διαρκή συνείδηση του εαυτού τους, του ότι είναι σίκουελ, του ότι είναι ξεπερασμένα από την εποχή μας. Διασκεδάζουν ακατάπαυστα και με τα τρία. Έχουν καλύτερα τραγούδια από το πρώτο. Τα διαρρέει πολύ πιο μετρημένο μελιστάλαχτο απ’ ότι, αναγκαία, στο έργο που θα αναγεννούσε τη σειρά πριν τρία χρόνια. Είναι γεμάτα από μια υγιή αίσθηση οικογενειακότητας και οφειλής στην πατρική – και ποτέ πατροναριστική – φιγούρα του Κέρμιτ. Και έχουν μια εξωφρενική σινεφιλικότητα από τις ταινίες απόδρασης μέχρι τους αδελφούς Μαρξ, δεν προλαβαίνεις να μετράς αναφορές, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται αλώβητο το σλάπστικ, το βωντβιλικό, το βαριετέ και η αναρχία της σειράς του μεγάλου εμπνευστή της, Τζιμ Χένσον. Στα Muppets, ιδίως αν συνοδεύεσαι από λάτρη, θα σκάσεις στα γέλια.

Ίσως αν υπήρχε ένας σεναριακός έλεγχος σ’ όλο αυτό το υπερδιασκεδαστικό χάος, το Most Wanted Muppets να ήταν μια καλύτερη ταινία, ωστόσο δεν θα ήταν πιστό στο πνεύμα που τα γέννησε, το πνεύμα μια αναρχικής δεκαετίας που, έστω και στρογγυλεμένα ως προς την οικογενειολαγνεία, εξακολουθεί να σφύζει μέσα σ’ αυτό αξιαγάπητο έργο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου