Από τον Ηλία Δημόπουλο
Σκηνοθεσία:
Τομ Γκόρμικαν
Πρωταγωνιστούν:
Ζακ Έφρον, Μάϊλς Τέλερ, Μάϊκλ Μπ. Τζόρνταν, Ίμοτζεν Πουτς, Μακένζι Ντέϊβις.
Παρεκτός αν είσαι 27άρης,
μορφονιός, νεοϋορκέζος, συναρπαστικά ακαλλιέργητος κι ολότελα χαμένος στην
κανονικότητα της εποχής σου, το That
Awkward Moment (τιμημένο με άλλον έναν τεράστιο
ελληνικό τίτλο…) είναι μια πολύ κακή ταινία. Οι διάλογοι, τα περιστατικά, οι
ανησυχίες των χαρακτήρων, η διεκπεραιωτική σκηνοθεσία, δεν έχουν σχεδόν κανένα
ενδιαφέρον, το κωμικό στοιχείο ζητά από τα προχωρημένα σου χρόνια να κάνουν full rewind σε περιόδους πενθήμερης, κάθε τι δεν
είναι παρά ένα ξαναγράψιμο χονδροειδών κωμωδιών είδους που μπορεί και να μην
ξανάδες από την εποχή των λεμονογρανιτών, άντε και του (έως και ανώτερου) Porky’s.
Εκεί που η ταινία του
πρωτοεμφανιζόμενου Γκόρμικαν (έχει γράψει κα το σενάριο) αποκτά μια κάποια
διάσταση είναι όταν λοξοκοιτάζει στο τέλος μιας αγορίστικης εποχής φιλίας,
τσιλιμπουρδίσματος και πλάκας που οφείλει (;) να δώσει τη θέση της σε αυτήν της
ενηλικίωσης και της δέσμευσης. Εκεί υπάρχει μια άτεχνα μεν, μελαγχολικά δε,
σχετική σοβαρότητα. Που ακόμα κι αν ολοκληρώνεται σαν παραδοσιακότατη ρομαντική
κομεντί σου αφήνει ένα ίχνος πως κάτι συζητήθηκε εδώ. Κάτι που σε μια άλλη,
πολύ καλύτερα φτιαγμένη συνταγή, θα μπορούσε να δώσει ακόμα κι ένα generation movie.
Μπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου