Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου
Σκηνοθεσία: Αντρέι Βάιντα
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Βίκιερβιτς,
Ανιέσκα Γκροτόφσκα, Ιβόνα Μπιέλσκα
127 λεπτά
Ο ηλεκτρολόγος Λεχ Βαλέσα αποτελεί μία από τις σημαντικότερες
–αν όχι τη σημαντικότερη- και επιδραστικότερες φωνές της πολωνικής πολιτικής
ζωής. Τη δεκαετία του ’70 συμμετείχε δειλά σε τοπικές διαδηλώσεις και μια
δεκαετία αργότερα είχε πια μετατραπεί σε ηγέτη της εργατικής Αλληλεγγύης, που
εναντιωνόταν στο κομμουνιστικό καθεστώς, και σε σύμβολο έμπνευσης για τις «βελούδινες»
επαναστάσεις Ουγγαρίας, Γερμανίας και Τσεχοσλοβακίας.
Κλείνοντας την τριλογία ηρωικών προλεταριακών πορτρέτων
(«Άνθρωπος από Μάρμαρο» (1977), «Άνθρωπος από Σίδερο» (1981)) ο Βάιντα επιχειρεί
να ρίξει φως, για πρώτη φορά, στην προσωπικότητα υπαρκτού προσώπου -βραβευμένου
με Νόμπελ και μετέπειτα προέδρου της χώρας, μάλιστα- ξεκινώντας (in media res) από τη θρυλική
συνέντευξη με την Οριάνα Φαλάτσι και φτάνοντας μέχρι την κατάληψη της εξουσίας.
Καμωμένο με προσοχή και φροντίδα, αλλά συμβατικά
κατασκευασμένο και χωρίς ιδιαίτερη σπίθα, το φιλμ του Βάιντα έχει την τύχη να
διαθέτει δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές (που υποδύονται τον Βαλέσα και τη
σύζυγό του), πλάθοντας πέρα για πέρα ανθρώπινους χαρακτήρες και καταφέρνοντας έτσι να κάνουν λιγότερο ακανθώδη, για μένα, τη σθεναρή πίστη του σκηνοθέτη στον έναν
που μπορεί να κάνει τη διαφορά για τους πολλούς (χωρίς να μας δείχνει, βέβαια, αν στην πράξη την κάνει), σε μια εποχή που η ανάγκη
είναι για δυναμικές συλλογικότητες και όχι για από μηχανής θεούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου