Parker (2013) **

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Σκηνοθεσία: Τέϊλορ Χάκφορντ

Πρωταγωνιστούν: Τζέϊσον Στέϊδαμ, Τζένιφερ Λόπεζ, Μάϊκλ Τσίκλις, Μπόμπι Καναβάλε, Πάτι Λουπόν

118’, 2.35:1

Ο Χάκφορντ (Ιπτάμενος και Τζέντλμαν, Ρέϊ, Ο Δικηγόρος του Διαβόλου) έχει βάλει χαμηλά τον πήχυ του. Γυρίζει με το σφρίγος αλλά και την αμυαλιά ενός 30άρη. Θέλει να στήσει ένα b-movie στο μέγεθος του (πάντα ωραίου) Στέϊδαμ, αλλά αρνιέται να ντεκουπάρει ως ένα b-movie οφείλει. Οι σεκάνς δεν έχουν μια εσωτερική οργάνωση, έναν ευλογημένο, συντετμημένο, μουσικό A-B-Γ ρού που ένα στρωτό action χρειάζεται. Έτσι δεν εισπράττεις πολλά παραπάνω από ένα γρήγορα μονταρισμένο φιλμάκι με μπόλικες κοιλιές στο ενδιάμεσο, υπερβολική διάρκεια και χαμένη την α λα Against All Odds (πάλι του Χάκφορντ) ματιά του σε σέξι ατμόσφαιρες – που το δίδυμο θα ‘χε για πρωϊνό.

Εν μέσω απιθανοτήτων και σεναριακού οτινάναι, ωστόσο, φχαριστιέσαι τον Στέϊδαμ ν’ απαντάει στην ερώτηση «πώς κοιμάσαι τα βράδια» μ’ ένα «δεν πίνω καφέ μετά τις επτά», έχει γνήσιο, νευρώδες βρωμόξυλο και κείνο το καλοδεχούμενο παλιομοδίτικο ενός χαρακτήρα που κρατάει μάγκικα και περήφανα τον κώδικά του που, τελικά, όλοι ξέρουμε, μόνο στο σινεμά υπάρχει.