Το Μυστικό Της Μέιζι (2012) ***

Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Σκοτ Μακγκίχι, Ντέιβιντ Σίγκελ

Πρωταγωνιστούν: Τζούλιαν Μουρ, Στιβ Κούγκαν, Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, Τζοάνα Βάντερχαμ

99’, 2.35:1

Υπάρχουν άνθρωποι –και φοβάμαι πως δεν είναι λίγοι- που παιδιά κάνουν για να φουσκώσουν τον εγωισμό τους και να γεμίσουν υπαρξιακά κενά. Αυτοί, όταν θα’ρθει η επώδυνη στιγμή του διαζυγίου, θα αναβιώσουν μια ζούγκλα και θα χρησιμοποιήσουν το παιδί τους σαν μπαλάκι στον αγώνα επικράτησης του ενός επί του άλλου. Αν μάλιστα ο ένας είναι πολυάσχολος έμπορος έργων Τέχνης και η άλλη ταλαιπωρημένη ψυχικά ροκ σταρ, τότε όσο κι αν αγαπούν τη μικρή τους Μέιζι (ως προέκτασή τους ή ως αυθύπαρκτη ύπαρξη, μη με ρωτάτε), προτεραιότητά τους αποτελεί η ικανοποίηση του εαυτού τους, κι έτσι γίνονται ασυνεπείς, συχνά μοιάζουν αδιάφοροι απέναντί της και δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.

Ευτυχώς, πάντα υπάρχει η ανιδιοτελής καλοσύνη των ξένων. Εν προκειμένω, βρίσκεται στο πρόσωπο των νεαρότερων πατριού και μητριάς (που ενσαρκώνουν ταιριαστά Σκάρσγκαρντ και Βάντερχαμ) που άτυπα και έκνομα, αλλά ουσιωδώς και ολόψυχα, αναλαμβάνουν την κηδεμονία της σαστισμένης Μέιζι, που αγαπά τους γονείς της αλλά δικαίως δεν μπορεί να τους εμπιστευθεί και μοιραία υποβάλλεται σε ένα πρόωρο coming of age.

Η προπέρσινης παραγωγής indie ταινία του διδύμου Μακγκίχι-Σίγκελ (The Deep End), καίρια μεταφορά του βιβλίου του Χένρι Τζέιμς στη Ν.Υόρκη του σήμερα, θα φανεί ελαφρώς προβλέψιμη, με κάπως σχηματικούς τους ρόλους των γονέων και φαινομενικά υποκύπτουσα σε σεναριακές ευκολίες, σε αυτούς που θέλουν να αντιμετωπίζουν τη ζωή αναλύοντάς την ορθολογικά -πόσο μάλλον όταν βλέπουν ταινίες-, αλλά θα αποζημιώσει με την ειλικρινή τρυφερότητα, τη λεπτότητα και την ευψυχία της ηρωίδας της όσους αφήνονται σε μια πιο συναισθηματική βίωση των ταινιών, και της ζωής.