5/6/14

Yves Saint Laurent (2014) **1/2

Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Ζαλίλ Λεσπέρ
Πρωταγωνιστούν: Πιερ Νινέ, Γκιγιόμ Γκαλιέν, Σαρλότ Λε Μπον.
106’, 2.35:1


Πρετ-α-πορτέ κομψότητας και φινέτσας, αντάξιο των κληροδοτημάτων του θρυλικού σχεδιαστή, αυτή η βιογραφική ταινία του Λεσπέρ καλύπτει είκοσι χρόνια από την πολυτάραχη ζωή του -λιγότερο την θαυμαστή καριέρα του και περισσότερο την εύθραυστη φύση του. Πρωτοεμφανιζόμενος σαν παιδί-θαύμα, ο πρόωρα ανεπτυγμένος διανοητικά και χαρισματικός νέος ξεκινά βοηθός στο ατελιέ του κλασάτου Κριστιάν Ντιόρ (που μοιραία αποτέλεσε το μέντορά του) και φτάνει μέχρι την απόλυτη επαγγελματική καταξίωση, γινόμενος και ο ίδιος fashion icon.


Πίσω από την συχνά απατηλή εικόνα, όμως, ο Σεν-Λοράν είναι μια ψυχή που αναπνέει και δίνει ζωή στα κύτταρά του αποκλειστικά μέσα στη δημιουργία, όταν δουλεύει πυρετωδώς για να παρουσιάσει φρέσκες ιδέες σε κάθε ένα από τα συχνά του ντεφιλέ. Ειδάλλως, ασφυκτιά στην κυκλοθυμική του ιδιοσυγκρασία, που τον οδηγεί σε μανιοκαταθλιπτικές δίνες των οποίων μόνιμος αποδέκτης στέκει ο παντοτινός σύντροφός του, Πιε Μπερζέ και αρκετές φορές το πρωτομοντέλο του, η Βικτουάρ. Γεγονός που ίσως συμβάλλει και στο να έρθουν οι δύο τελευταίοι πιο κοντά.

Αριστοκρατικά καλλιτεχνημένο και κλασικότροπα αφηγούμενο, το γυαλισμένα κινηματογραφημένο τμήμα του βίου  του Σεν-Λοράν συνιστά ένα χαμηλότονο μελόδραμα που αποφεύγει συνειδητά τα αδιάκριτα βλέμματα των παπαράτσι και το θόρυβο της «καλής κοινωνίας», επιλέγοντας να τυλίξει τον ήρωά του, θαρρείς, μέσα στη θαλπωρή του στενού του κύκλου.

Κι αν ως ταινία δε διαθέτει σπουδαία ευρήματα στο διάβα της και μοιάζει άτολμη στην εκτέλεσή της, η ειλικρίνεια, η καλοσύνη της και η σεμνή συναισθηματική ενδοσκόπηση που επιχειρεί την καθιστούν, πέρα από αξιοπρεπή, σε στιγμές συγκινητική, χάρις και στις δύο εστιασμένες κεντρικές ερμηνείες των Νινέ και Γκαλιέν, καθώς και στη διάχυτη καλαίσθησία που προσφέρει η μουσική του Λιβανέζου τρομπετίστα, Ιμπραχίμ Μααλούφ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου