Αύγουστος (2013) * 1/2

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Σκηνοθεσία: Τζον Γουέλς

Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τζούλια Ρόμπερτς, Τζουλιέτ Λούϊς, Τζουλιάν Νίκολσον, Κρις Κούπερ, Μπένεντικτ  Κάμπερμπατς, Σαμ Σέπαρντ

121’, 2.35:1

Ο Τσέχοφ, ο Τενεσί Ουΐλιαμς, η Κάρσον ΜακΚάλερς κι ο Έντουαρντ Όλμπι, συνωθούνται σ’ αυτό το εκρηκτικό θεατρικό μίγμα του Τρέϊσι Λετς, με φόντο την μεσοδυτική Αμερική, την γη των Τσεγιέν, την γη των ιθαγενών Αμερικανών που μπορούν με ευλογημένη χαιρεκακία να είναι πια μάρτυρες – ίσως και σαρδόνιοι αρωγοί – του απαίδευτου εκφυλισμού και της ανθρωπόμορφης ξεφτίλας των σφαγέων τους.

Στα χαρτιά ο Αύγουστος μπορούσε να ‘χει έξω από παχιές μύγες να τριγυρίζουν τα ζέχνοντα ανθρωποειδή (που είναι αρκετοί χαρακτήρες του έργου), και μια διάθεση παγκοσμιοποίησης των μοτίβων του ενδοοικογενειακού διασυρμού, των μυστικών και των ψεμμάτων πάνω στα οποία η δυτική κοινωνία βάσισε την πρόοδό της.

Αντ’ αυτού είναι μια πολυτελώς βρώμικη φωσκολειάδα, βαριεστημένης σκηνοθεσίας, μέτριου κειμένου, ποιοτικά μανιερίστικων ερμηνειών και υποδεέστερης ίντριγκας που, ακόμα χειρότερα, αρνείται πεισματικά να επιδείξει την απαιτούμενη ευρύνοια για ν’ αποκτήσει ένα ενδιαφέρον και για μας που μπορεί να μην είμαστε μεσοδυτικοί χαπακωμένοι μπουρτζόβλαχοι αλλά ταλανιζόμαστε από τις βαθύτερα παρόμοιες έγνοιες, φόβους κι ενοχές.