Η Αιώνια Επιστροφή Του Αντώνη Παρασκευά (2013) * * 1/2

Από τον Ιωάννη 'Moody' Λαζάρου

Σκηνοθεσία: Ελίνα Ψύκου

Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Καλλιμάνη, Γιώργος Σουξές

89 λεπτά

Ένας διάσημος τηλεπαρουσιαστής σκηνοθετεί τη σικέ απαγωγή του και απομονώνεται σε ένα off-season ξενοδοχείο όπου εξασκεί επαναλαμβανόμενα τις ίδιες εργασίες μέχρι να σκηνοθετήσει την επανεμφάνισή του.

Σε αυτόν τον ευθύ σχολιασμό του απατηλού σελεμπριτιανισμού που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα (με διαφορετικά επιμέρους χαρακτηριστικά ανά εποχή, όπως επισημαίνεται και στην ταινία), με Έβερεστ του τις εγωπαθείς τηλεπερσόνες -αναλώσιμες και μη- που διαμορφώνουν μια εικονική πραγματικότητα της οποίας αρχικά θύματα είναι οι θεατές, αλλά στη συνέχεια μετατρέπονται σε τέτοια (και με τραγικότερη έκβαση) οι ίδιοι οι φορείς της, η Ελίνα Ψύκου χρησιμοποιεί τη γλώσσα του, καθιερωμένου ορολογιακά πια, ελληνικού «Weird Wave».

Παραδομένη σε αυτήν την -υπερστυλιζαρισμένη, αν και φαινομενικά μινιμαλιστική- κινηματογραφική προσέγγιση κερδίζει σε εκούσια πρόκληση σύγχυσης, κάτι που εξυπηρετεί μια ακραιφνώς διανοητική σάτιρα, αλλά κατά συνέπεια γεμίζει με αμήχανες και κινηματογραφικά φλύαρες στιγμές την ταινία της.

Διαχρονικά ιερό homage των απότοκων της απομόνωσης είναι, και το εκμεταλλεύεται δεόντως η σκηνοθέτις, η «Λάμψη» του Κιούμπρικ, ντεκουπάροντας μάλιστα με παρόμοιο τρόπο ένα μονοπλάνο αυτής.