Γρηγόρης Λαμπράκης: Μαραθώνιος μιας Ημιτελούς Άνοιξης (2013) ***1/2

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Σκηνοθεσία: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος

114 λεπτά

Είναι αναμφίβολα μια δυσάρεστη εμπειρία να παρακολουθείς έρευνα για το πρόσφατο παρελθόν του τόπου σου και να αντιλαμβάνεσαι από τις περιγραφές τον θρίαμβο του ατομικού συμφέροντος (με γνώμονα το οποίο δρουν από ανώτερα κυβερνητικά στελέχη μέχρι απλοί πολίτες) απέναντι σε αυτό που, γενικευμένα, μπορούμε να ονομάσουμε κοινό καλό. Ο Χαραλαμπόπουλος και η ομάδα του τοποθετούν τον Γρηγόρη Λαμπράκη σε μια μάλλον μοναχική θέση απέναντι σε όχι απλά ένα σύστημα, αλλά σε έναν τρόπο σκέψης και δράσης που συχνά διατηρείται ως σήμερα.

Η έρευνα κινείται σε δύο άξονες. Πρώτος, το χρονικό της δολοφονίας του Λαμπράκη με ενδελεχή περιγραφή από αυτόπτες μάρτυρες και ενσωματωμένη σε αυτό, την καταγραφή της πορείας του Έλληνα βουλευτή όχι μόνο στον πολιτικό στίβο, αλλά και στον αθλητικό, καθώς και την επιστημονική του καριέρα. Ο δεύτερος άξονας, η ιστορία της ζωής του, δίνει στον θεατή το προφίλ ενός ανθρώπου με σπάνια στάση ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο, κάτι που ουσιαστικά θεωρεί και την αιτία της δολοφονίας. Κομβικό σημείο μάλιστα θεωρείται, και συμπεριλαμβάνεται και στον τίτλο, ο μαραθώνιος ειρήνης, μια συμβολική πράξη του Λαμπράκη που μπορεί να εξηγήσει σε ελάχιστα λόγια τη ζωή και το έργο του. Ένας μοναχικός, ημιτελής μαραθώνιος.